Voorschoten – Een paar honderd mensen hebben zondagavond de dodenherdenking bij het monument bijgewoond. Kinderen van de Emmaus Basisschool waren dit jaar uitgenodigd om mee te doen. Bijzonder waren de twee gedichten van Lucy van Wijk en Frank Biesaart van die school. In zijn toespraak ging burgemeester Staatsen in op de doden van de Tweede Wereldoorlog. Dood omdat ze anders waren.

“Ze leefden voor een vrij Nederland, een Nederland zonder angst, een zelfstandig Nederland”, aldus Staatsen die daarbij ook de Voorschotense Marokkaanse gemeenschap betrok. “We hebben toen gezegd 'dat nooit weer'. Maar we moeten wel alert blijven. Daarom heeft het college in een gesprek met de Marokkaanse gemeenschap onze verbondenheid met hen uitgesproken. In Voorschoten telt iedereen mee, is niemand anders.

Twee kinderen van de Emmaus droegen een eigen geschreven gedicht voor. Lucy van Wijk maakte een prachtig gedicht van een kind destijds die nu terugkijkt:

Ik mis je….
Hier zit ik dan bij het raam te kijken
Hoe onze wereld toch zo mooi kan blijken
Maar dan voel ik een steek
Niet van een pijl, een mes of een zwaard
Ik wenste maar dat het daarvan was
Maar het is een steek van verdriet

Mijn hoofd vult zich met beelden
Maar toch zie ik die liever niet
Ik zie bloed, geschreeuw, ravage en pijn
Zoveel dingen die toch samen een woord kunnen zijn: oorlog

Dat verschrikkelijke woord
Dan komt er een ander beeld waarvan ik zou wensen dat hij er eigenlijk niet bij hoort
Papa, hij staart me 3 seconden aan of 3 uur, zo voelde het tenminste
Hij rent op me af maar dan….
Een schot
Een seconde
Een dode

Papa, ik mis je…….

De jonge Frank Biesaart heeft dodenherdenking op een boeiende manier onder woorden gebracht:
5 mei, de oorlog is voorbij
Mensen hebben maanden niets gegeten,
dat mag je niet vergeten.

Juichen en dansen, dat doen de mensen,
ze hebben geen andere wensen

Maar we hebben gehoopt en gebeden
maar toch zijn mensen overleden

Zij, die voor ons hebben gevochten
die wij zo graag mochten

Die herdenken wij
Op 4 mei
Zo zijn zij er toch een beetje bij.

De aanwezigen waren onder de indruk van deze talenten.
Ook bijzonder was trompettist Mathijs de Vries van Laurentius. Alweer voor het tiende jaar blies hij onberispelijk de Last Post en luidde zo de twee minuten stilte in waarna burgemeester Staatsen namens de gemeente een rouwkrans neerlegde met de Emmaus leerlingen Isabelle Reijman en Karel Vreeburg.

Hieronder een fotoverslag van de herdenkingen.

Back To Top