Voorschoten – Ze kennen elkaar al vanaf de lagere school! Maar pas nadat mevrouw haar diploma van de MULO haalde, sprong de vonk over. Afgelopen week vierde het echtpaar Lucassen het 60-jarig huwelijk en loco-burgemeester Inge Nieuwenhuizen kwam feliciteren.

‘Wij hebben nog naast jullie gewoond’, zegt mevrouw tegen de loco-burgemeester. ‘Ik ken je ouders heel goed.’ En er ontstaat een geanimeerd gesprek tussen de twee buurvrouwen over familie, vrienden en leven in Voorschoten.

Eindexamenfeest
Maar eerst hoe het begon. ‘Ik zat achter haar op school’, vertelt meneer. ‘Je had toen nog van die houten banken met een inktpot. Haar vriend had van die mooie lange vlechten, nou die hebben nogal eens in de inktpot gehangen’, grinnikt hij. Maar dat was niet in Voorschoten. Meneer komt uit Rheden en mevrouw uit Drempt bij Doesburg. ‘Toen ik slaagde voor mijn diploma was er feest en ik mocht iemand uitnodigen’, gaat mevrouw verder. ‘Ik kwam hem tegen, nam hem mee en dat was het begin!’

VAM
Meneer was een boerenzoon. ‘Maar ik had nog drie broers boven me en het boerenleven trok me niet.’ Maar omdat de oudste zoon vrijgesteld was, moest meneer in dienst. ‘Bij de luchtmacht, twee jaar lang voor één gulden per dag. Laaienlichters waren het!’, hij kan er nog witheet om worden. 

En na de diensttijd werd er dan toch getrouwd, in Rempt en op Valentijnsdag. ‘Maar die had je toen nog niet!’ Maar de banen voor meneer lagen niet voor het oprapen en het was een moeilijke tijd voor het echtpaar. ‘Uiteindelijk kreeg ik een baan bij de VAM, in Voorschoten. En dus zijn we ruim 50 jaar geleden naar dit dorp verhuisd. Nooit spijt gehad!’, zegt meneer.

APK-keuring
Die baan bij de VAM heeft overigens nog wel wat gevolgen gehad. ‘Ja, jullie hebben er nog last van’, lacht meneer. Hij was namelijk de mede-oprichter van de APK-keuring. In twee jaar tijd hebben we 20.000 keurmeesters opgeleid en geëxamineerd.’ Meneer heeft daarvoor de eremedaille in goud gekregen, iets waar hij enorm trots op is. Ook was hij verantwoordelijk voor de uitbreiding van het gebouw en de drukkerij in de Roucooplaan.

Caravan
In 1990 gaat meneer met pensioen en dan is het tijd voor de reizen, met de caravan. ‘Hij heeft onze eerste caravan helemaal zelf gebouwd’, vertelt mevrouw. ‘We hebben heel Europa doorkruist. Van Portugal en Griekenland tot aan Scandinavië. En elk jaar waren we een maand in Zwitserland. Tegenwoordig gaan we alleen nog maar naar Stadskanaal waar onze dochter woont.’ En die dochter is er één van de in totaal drie kinderen. Ook zijn er drie kleinkinderen waar het paar enorm van geniet.

Vervelen doen ze zich trouwens niet. De hobby van meneer is postzegels verzamelen, hij is zelfs voorzitter van de Voorschotense Postzegelvereniging, internet en fotografie. Mevrouw heeft het altijd bij de kunstgeschiedenis gezocht en volgde trouw de lezingen van de Plattelandsvrouwen.