Voorschoten – Twee wereldoorlogen meemaken, dan heb je wel wat te vertellen. Maar dat heeft mevrouw Van den Akker-Natzijl nooit gedaan. De toekomst was belangrijker, vond ze. Vandaag vierde mevrouw haar 100e verjaardag. Loco-burgemeester Bianca Bremer kwam feliciteren.

Alhoewel de lichamelijke gezondheid van mevrouw nog heel goed is, wordt het geestelijk allemaal wat lastiger. Zoon Kees voert het woord.

‘Mijn moeder is een Haagse, midden in de oorlog geboren’, vertelt hij. ‘Ze was enig kind maar daar heeft ze niet onder geleden. Sterker, ze was er trots op!’ En mevrouw was een slimme meid. Ze haalde haar diploma gymnasium maar van studeren is nooit iets gekomen. ‘Op de tennisbaan ontmoette ze mijn vader en in die tijd moest je als getrouwde vrouw thuis blijven, om voor je man te zorgen. Jammer want met haar capaciteiten had ze ver kunnen komen.’

In de crisistijd werd er getrouwd. ‘Een moeilijke tijd want kort daarna brak de Tweede Wereldoorlog uit. Over die tijd werd thuis niet veel gesproken. Ik weet dat mijn vader moest onderduiken maar dat is het eigenlijk wel.’

Het stel verhuisde na de oorlog naar Leeuwarden. Daar kreeg meneer een baan als personeelschef bij Escher. Ze kregen vier kinderen. ‘In de jaren vijftig zijn we in Voorschoten komen wonen’, gaat Kees verder. ‘Hier hebben we onze jeugd doorgebracht maar daarna zijn we uitgewaaierd in binnen- en buitenland.’ Inmiddels wonen de kinderen allemaal weer in het land.

‘De opvoeding van het viertal kwam voor rekening van mijn moeder. Een strenge doch rechtvaardige moeder zoals ze dat zeggen’, lacht Kees. ‘Ze kon regelmatig op haar strepen staan maar was ook erg lief. Een fijne moeder.’

Later kreeg ze meer tijd voor haar hobby’s zoals tennis, bridgen en het vrijwilligerswerk bij onder andere de Zonnebloem. ‘De winter brachten ze altijd door in Spanje want mijn vader had bronchitis en dat was beter voor hem.’

Een moeilijke tijd was het overlijden van haar oudste zoon maar verder geniet ze nog van haar kinderen, 8 kleinkinderen en 9 achterkleinkinderen. ‘We zijn met 34 personen inmiddels’, legt Kees uit. ‘De jongste is net een maand oud.’ Mevrouw is nooit meer uit Voorschoten weggegaan en woont tegenwoordig met veel plezier in woonzorgcentrum Topaz Vlietwijk.

En het geheim om 100 jaar te worden? ‘Dat heb ik mijn moeder wel eens gevraagd. Ze weet het niet maar ze heeft nooit medicijnen geslikt, en nog niet, rookte niet, dronk niet en was veel in beweging. Dat heeft volgens mij enorm geholpen!", weet Kees.