Loco burgemeester Inge Nieuwenhuizen feliciteerde vandaag het echtpaar echtpaar Pieters-De Roon. Foto | Marjolein Altena

Voorschoten – Eigenlijk wilde ze niet trouwen. “Was gewoon geen trouwlustig typje”, schatert mevrouw. “Maar ik dacht, ik zie wel wat er van komt. De eerste week na ons huwelijk wist ik, dit is goed!” En dat was 60 jaar geleden. Loco-burgemeester Inge Nieuwenhuizen kwam het echtpaar Pieters-De Roon vandaag feliciteren. Maar wat is hun geheim?

Meneer heeft in ieder geval hard voor zijn lief moeten vechten. “We studeerden allebei in Wageningen. Ik was een ‘oude’ student want had al vier jaar dienstplicht in Indië achter de rug. In Wageningen studeerde ik tropische plantenteelt en mijn vrouw levensmiddelentechnologie en later sociologie. In die tijd waren er nog weinig meisjesstudenten. Acht in totaal en ik hoorde vrienden altijd praten over ‘Flipje’, een populair meisje maar ik kende haar niet. Totdat we samen in een practicum zaten en een vriend me op haar wees maar het heeft nog een hele tijd geduurd voordat ik haar kon overtuigen. De competitie was groot!"

Werk
Uiteindelijk was het in 1956 zo ver. “Ik kon een mooie baan in Irak krijgen maar dan moesten we wel afgestudeerd en getrouwd zijn. Die laatste twee zijn gelukt maar met die baan werd het niets. Er was een staatsgreep en het hele plan ging niet door.” Meneer vond toen een baan bij Philips in Amsterdam en het stel ging in die stad op drie hoog wonen. Mevrouw werkte aan de Landbouwhogeschool en voltooide een onderzoek naar de tijdbesteding van huisvrouwen. “Jaren later werd het onderzoek gebruikt voor een expositie over vrouwen in de jaren 50, heel bijzonder”, vertelt meneer.

Voorschoten
In 1958 werd de eerste zoon geboren in het gezin dat uiteindelijk uit twee zonen en twee dochters zou bestaan. “Drie hoog werd met een paar kinderen wat lastig dus toen zijn we naar Heemstede en later naar Laren verhuisd. Toen ik een baan kreeg bij het ministerie van Volksgezondheid, kwamen we in Wassenaar terecht maar daar lukte het niet zo. Na een paar jaar konden we een huis in Voorschoten kopen en waren we echt op onze plek.” En mevrouw zegt: “Voorschoten is gewoon leuk en gezellig!”

Wandelen en fietsen
Meneer en mevrouw zijn opvallend vitaal. En dat is niet zo gek want ze hebben hun hele leven veel gewandeld en gefietst. “Het was een van de huwelijkse voorwaarden”, zegt mevrouw met pretoogjes. "Ik moest wel van wandelen houden.” Met het hele gezin werd Europa bedwongen. De Pyreneeën, de Mont Blanc en van Limburg tot Nice. Toen de knie van mevrouw het opgaf werd het fietsen. “Tent in de zadeltassen en trappen maar. We zijn onder andere naar Hamburg gefietst, Wenen en Interlaken. En onderweg kamperen, wij vonden dat heerlijk!”

Toen meneer 80 werd zijn ze er mee gestopt. Het werd een beetje veel maar stil zitten doen ze niet. Meneer speelt nog steeds viool bij Sinfonietta, ze bridgen samen nog zowel in Voorschoten als in Leidschendam en doen vrijwel alles in huis en tuin zelf.

Geheim
Op de vraag wat het geheim van zo’n goed huwelijk is, beginnen de ogen van meneer te glimmen. “Dat is en blijft geheim!”, glimlacht hij fijntjes. En mevrouw zegt: “Och met hem kan je gewoon geen ruzie krijgen!” En dan wil meneer nog wel iets toevoegen: “je moet mekaar niet willen veranderen en samen een hobby zoeken!”

Volgende week wordt het huwelijk gevierd met alle kinderen, de 11 kleinkinderen en vrienden.

 

Back To Top