Voorschoten – Op 8 juni a.s. moet de gemeenteraad definitief een klap geven op de plannen voor de metamorfose van landgoed Beresteijn. Tweede Pinksterdag kon iedereen in het kader van de Dag van het Kasteel het buiten vrijelijk betreden.

Nippend aan de koffie op het door monumentale bomen omzoomde terras pal voor het grote hoofdgebouw ziet de Leidseweg er ook voor gewone stervelingen toch net even anders uit, zo konden de bezoekers maandag ervaren. 

 

Het gras aan de voorzijde mag dan grotendeels verdroogd zijn, het was in elk geval keurig gemaaid. De zij ingang langs de Leidseweg nabij de Mozartlaan bleef maandag dicht zodat de brandnetelgroei daar ongehinderd voortgang kon vinden, maar via de hoofdingang waren bezoekers meer dan welkom.

 

Wandelend langs de zijkant van het grote huis komt men op Beresteijn al snel in een bonte kakafonie bijgebouwen terecht. Het opschrift “Montforthuis” op een dichtgespijkerde opstal vormt een stille getuige van de stichtelijke historie van Beresteijn als educatieve thuisbasis voor de paters Montfortanen. Een gemeenschap die lang een sterke band had met het kerkje en naburige kloostergebouw aan de Haagsche Schouw dat ooit tot Voorschoten behoorde.

 

De gebouwen achter huize Beresteijn gaan mits de raad daar donderdag haar zegen over uitspreekt, plat om ruimte te scheppen voor een drietal vrijstaande woongebouwen. Aan de stukken op de agenda zijn de antwoorden op technische vragen van diverse fracties toegevoegd.

 

De daarin beschreven eiken die waarschijnlijk worden gekapt hebben inderdaad hun beste tijd gehad, zo kon iedereen maandag al vaststellen. De bomen omzoomen een kippenhok met een opmerkelijk centraal bouwsel: een hok in de vorm van een huis met een trapgevel. Net niet monumentaal genoeg om te worden beschermd.

 

Wie de vervallen bijgebouwen op Beresteijn passeert, komt letterlijk middenin Voorschoten opeens uit op een zandpad leidt naar het achtergelegen park. Afgelopen maandag kon men er boogschieten en bootjes laten varen op de vijver, maar in de toekomst wordt dit een wandelpark dat tussen de ochtend- en avondschemering voor iedereen vrij toegankelijk is.

 

Op Tweede Pinksterdag was het al goed toeven in park Beresteijn waar het omliggende dorp door het overdadige groen onzichtbaar is en heel ver weg lijkt.

 

Is Huize Beresteijn rijkelijk voorzien van posters die aangeven dat het geheel anti-kraak wordt bewoond, aan de achterzijde van het nabijgelegen Huize Berbice waarvan de tuin maandag ook was opengesteld, hangt zowaar nog een activistische poster tegen de aanleg van de N11 West.

 

Die weg komt er, maar niet bovengronds door Berbice, maar er schuin onderdoor. “Over m’n lijk” was een gevleugelde uitspraak van eigenaresse mevrouw Begeer als het ging om wat later de Rijnlandroute is gaan heten. Haar graf op het buiten Berbice lijkt dankzij de tunnel waar heel Voorschoten 30 jaar lang via de OZB aan meebetaalt, de eeuwige rust te behouden. Aan de vele vrijwilligers van Berbice die zaterdag flink aan de bak moesten om het de vele bezoekers naar de zin te maken zal het niet liggen.

 

Tekst: Jos Knijnenburg