Voorschoten – Veertig jaar werkt ze bij de bibliotheek Voorschoten maar nu gaat Gerda van Nes met pensioen. Met pijn in haar hart want ze leeft voor boeken. Gerda wilde geen afscheidsreceptie maar “ik wil iedereen wel graag bedanken voor al die leuke contacten, ontroerende verhalen en fijne reacties. Het waren prachtige jaren!” 31 oktober is haar laatste dag.

Op 1 september 1975 komt Gerda in dienst van de bibliotheek. Veertig jaar bibliothecaresse. Waar is het grijze knotje en de strenge bril? “Heb ik niet”, schatert Gerda. Met haar ravenzwarte haar en trendy uiterlijk is ze allesbehalve een stereotype. “Het vak heeft inderdaad een wat stoffig imago maar dat is het niet. Boeken blijven boeien, altijd.”

Bieb of boekenwinkel
Als klein meisje weet Gerda al dat ze ‘iets met boeken’ wil doen. In haar geboortedorp Noordwijkerhout was ze een bekende in de bibliotheek. “Destijds gevestigd in de kerk. Als er nieuwe boeken kwamen, bewaarden ze die voor mij. Dat kostte toen 5 cent!” Maar de liefde was geboren en Gerda wist als snel dat ze of in een bibliotheek of in een boekenwinkel wilde werken.

Informatie zoeken
Het werk is wel veranderd. “Toen waren er nog kaartjes en nummers”, lacht Gerda. “Lange rijen voor de balie want mensen kwamen bij ons voor informatie. Waar staat wat? Waar kan ik dat en dat vinden? Met de komst van de computer en google is dat een stuk minder geworden maar nog steeds word ik om hulp gevraagd. Het leukste vind ik het contact met mensen zoals scholieren die voor hun lijst moeten lezen of een profielwerkstuk moeten maken. Zeker als ze niet veel lezen een hele opgave. Dan beginnen we met een dun boekje, je ziet de opluchting in hun ogen. Ik vraag altijd of ze willen laten weten hoe het is gegaan. Zijn ze dan geslaagd of hebben ze een goed cijfer, ja, dan ben ik zelf ook blij!”

Sartre
Het lezen zit haar zelf ook in het bloed. “Mijn eerste zelf gekochte boek was ‘De teerling is geworpen’ van Sartre. Prachtig boek. Ik lees zelf graag non-fictie en opiniebladen, houdt niet zo van thrillers. Een echte favoriete schrijver heb ik niet. Ik lees gewoon alles.”

Krantje lezen
In de afgelopen jaren is de collectie van de bibliotheek ook flink veranderd en uitgebreid. “Had je vroeger echt alleen maar verhalende boeken, tegenwoordig is dat veel meer gespecialiseerd. Boeken over opvoeden, psychologie, kookboeken, noem maar op. Daarnaast hebben we ook magazines en kranten. Die kun je gewoon hier in de bibliotheek komen lezen. Kopje koffie er bij en rust, wat wil je nog meer. Ja, ook als je geen lid bent. Veel scholieren en studenten komen hier ook naar toe om te studeren. Geen afleiding door computer of wat dan ook, gewoon rust en aandacht in een bibliotheek die midden in de maatschappij staat. Zo hoort het ook!”

Van Dis, Jansen en Van Ulsen
Een van Gerda’s taken was het organiseren van de lezingen. “Boeiende mensen met prachtige verhalen hebben we hier gehad. Ik noem Adriaan van Dis, Wim Daniëls, Dolf Jansen en zelfs Henk van Ulsen. Die benaderen we via de Stichting Schrijvers School Samenleving maar sommige heb ik ook zelf opgezocht en gevraagd. Soms zie ik mensen bij Pauw of DWDD, dan wil ik die ook hebben in Voorschoten en ga er achteraan. Dolf Jansen heb ik gevraagd toen ik bij Spijkers met Koppen was. Gewoon aangesproken en altijd vriendelijke reacties gehad. In januari komt advocate Inez Weski.”

Toekomst
Er is de laatste jaren flink bezuinigd op de bibliotheek. “Zorgelijk ja en ik hoop dat het nu stopt. Ik vind het belangrijk dat er bibliothecaressen blijven die mensen helpen. We hebben een vrij grote collectie waarin wij de wegen weten maar onze bezoekers lang niet altijd. Ik pleit er dan ook voor dat er altijd twee of drie mensen op de werkvloer zijn. Daar gebeurt het!” Ze vertelt ook dat er per 1 januari een nieuwe directeur komt: Mariska Koning-Roozendaal. “Dat geeft weer moed.”

Veertig jaar bibliotheek, veertig jaar plezier. “Zeker weten. Met collega’s, bezoekers, de vrijwilligersmarkt (waar we dit jaar de kraamprijs wonnen), lezingen, cursussen, workshop, met alles. Ik ga de 31e zeker met een brok in mijn keel weg!”