Foto | René Zoetemelk

Voorschoten – “We zijn nu 60 jaar getrouwd en houden nog even veel van elkaar als toen”, knikt mevrouw Reijken. Woensdag 18 februari vierde zij en haar man hun diamanten huwelijksfeest. En er was veel te vertellen aan burgemeester Staatsen die kwam feliciteren.

Een penvriendin, dat was het enige dat meneer Reijken zocht toen hij in Indië zat. Een vriendin van een vriend wist wel iemand maar ‘pas op want ze is een mannenhaatster’. Dat viel overigens reuze mee. Toen meneer naar Nederland terug kwam, werden de twee toch verliefd op elkaar.

Zilverfabriek
Meneer had zijn opleiding als zilversmid bij de Zilverfabriek Kempen en Beheer gehad maar moest toen in militaire dienst. Dat veranderde hem en terug in Nederland vond hij het vak eigenlijk niet zo leuk meer. “Gewoon op kantoor zitten en maar smeden, niets voor mij.” Met meneer Kempen werd afgesproken dat hij naar Denemarken zou gaan. “Ik was de eerste in Nederland die aan een uitwisselingsprogramma mee deed. In Aarhus kwam ik terecht. Daar leerde ik het vak van zilversmid/graveur en dat was veel leuker.” Later heeft hij ook nog in Zweden gewoond. “En dan kwam, toen nog, mijn verloofde over. Heel leuk!”

Europa Cup 1
In 1955 werd er in Amsterdam getrouwd. Begin jaren zestig kwam het gezin naar Voorschoten. Meneer werkte bij de Zilverfabriek en heeft daar prachtige stukken gegraveerd. Bijzonder trots is hij op de Europa Cup 1 die door Ajax werd gewonnen. “Dat moest heel geheim gaan. Stiekem thuis er aan werken en dan onder een grote deken weer weg laten halen.” De familie heeft er trouwens nog een foto van. Ook stiekem gemaakt. Meneer werkte ook voor het Koningshuis. Graveerde het bestek voor het huwelijk van Prinses Beatrix en Prins Claus. Een bijzondere baan.

Verpleging
Mevrouw kon na haar huwelijk haar beroep als verpleegster niet meer uitoefenen. “Dat ging zo in die tijd”, schokschoudert ze. “Maar ik heb veel vrijwilligerswerk voor de kerk gedaan.” En ze was jarenlang lid van het Christelijk Vocaal Ensemble.
Daarnaast voedde mevrouw de kinderen op. Drie dochters en een zoon. En behalve één dochter zijn ze allemaal in de verpleging terecht gekomen.

De kinderen wonen dan wel niet in Voorschoten maar toch allemaal redelijk dichtbij. Zo dichtbij dat de 11 kleinkinderen en inmiddels twee achterkleinkinderen regelmatig even bij opa en oma binnen vallen. Puzzelen met oma, schilderen met opa.

“We zijn rijk want we zijn gelukkig”, zegt het bruidspaar dat blij verrast was door de bloemen en het fotoboek van Kasteel Duivenvoorde dat de burgemeester mee bracht.

Back To Top