Voorschoten – Niks geen bloemen of een boek. De 100-jarige mevrouw Leijnen-Leenen wilde van de gemeente drank voor haar verjaardag. En specifiek een Juttertje van Texel. En de krasse senior overrompelde burgemeester Staatsen compleet toen ze ook nog een zoen wilde bij de felicitatie. Natuurlijk voldeed hij aan haar verzoek. “Dat is voor het eerst”, lachte hij.

Mevrouw Leijnen-Leenen is een bijzondere dame.  100 jaar geleden werd ze geboren in Warmond. “Aan de Warmondse tol. Daar hadden mijn ouders een café en we hadden het pontje in beheer. Toen de brug kwam vertelde mijn vader de hoge heren dat ze hem daarvoor moesten betalen.” Mevrouw heeft het dus niet van een vreemde.

In 1940 trouwde ze. Een bijzondere dag in veler opzichten want het was 9 mei 1940. “Mijn man kwam uit een aannemersfamilie in Wassenaar. Mijn schoonvader heeft heel wat Engelse villa’s in Wassenaar gebouwd”, vertelt ze. “Maar de dag na ons huwelijk brak de oorlog uit. De aannemerij werd plat gelegd en wij moesten op een houtje bijten.” Maar meneer zat niet bij de pakken neer en begon in Voorburg een bedrijfje in modelbouw. Voornamelijk boten. Daar heeft het gezin altijd van geleefd. Het paar kreeg drie kinderen, drie jongens. Mevrouw heeft ze vrijwel allemaal overleefd, alleen haar middelste zoon leeft nog. Een groot verdriet.

25 jaar geleden kwam ze naar Voorschoten. “We hebben altijd aan de Lange Kerkdam in Wassenaar gewoond maar het huis werd me gewoon te groot. Op advies van een vriendin ben ik naar een flat verhuisd. In Voorschoten vond ik iets wat mooi was en ik heb nooit spijt gehad. Het is hier heerlijk.”

Opvallend fit is mevrouw. Lezen zonder bril is wat moeilijk maar het gaat nog wel. Het gehoor is wat minder en buiten wandelen doet ze liever met een rollator ‘dan heb ik een steuntje’. Maar ze woont nog zelfstandig, houdt haar huis schoon, rijdt regelmatig in haar autootje naar Leiden en Leidschendam en doet af en toe zelf de boodschappen. “Niet meer op de fiets, dat durf ik niet meer.” Wat is haar geheim? “Ik heb altijd veel gesport. Zeilen op de Kaag, daar woonde ik natuurlijk vlak bij, fietsen, wandelen, alles. En elke avond een glaasje ‘Juttertje’. Zo vlak voor het slapen gaan, daar voel ik me goed bij.”

Ze heeft nu een eeuw achter de rug. “Eigenlijk ben ik duizend. Heb wel 100 kaarten met 100 jaar er op gekregen”, grinnikt ze. Het meest opvallend was de geboorten van haar kinderen. “Vooral de tweede, midden in de oorlog. Mijn man was er niet en mijn moeder zei dat ik maar gauw naar Warmond moest komen. Wassenaar, waar we toen woonden, was niet veilig met al die V-2’s.” Wereldwijd is de aanslag op president Kennedy haar het meest bij gebleven. We hadden toen net een televisie en je zag alles.”

Het grote feest is in mei. Dan gaat de hele familie naar Avifauna voor haar verjaardag. Mevrouw heeft inmiddels 6 kleinkinderen en 7 achterkleinkinderen.

Na koffie en gebak worden pers en burgemeester door mevrouw zelf uitgeleide gedaan. “Let maar op want het is winderig vandaag”, zegt ze terwijl ze zelf zonder jas naar buiten loopt.