Vandaag vergadert, donderdag 6 november 2014, de gemeenteraad Voorschoten over de begroting voor 2015-2018.  Hieronder de tekst van de algemene beschouwingen die de PVDA Voorschoten fractie heeft ingediend. 

Compliment: deze begroting is helder. Het college heeft een aantal problemen goed op het netvlies. Mede ook door de waardevolle rapporten van de Rekenkamercommissie wordt ons vizier zo scherper gesteld. Maar wij zien ook waar nog onvoldoende oplossingen worden aangereikt.

In veel beleid kan de PvdA zich vinden. Onze zorg gaat voor de korte termijn vooral uit naar vragen als:

Hoe helpen we mensen aan werk? Hoe garanderen we goede zorg?
Hoe bestendigen we de mooie voorzieningen en kwaliteit van leven in Voorschoten?

En hoe betalen we dat allemaal?
Want voor de langere termijn is de PvdA vooral bezorgd over de structurele gezondheid van de gemeentefinanciën.

In deze begroting geeft het college een voorzet, maar te vaak missen wij samenhangende voorstellen die we als raad goed kunnen beoordelen op maatschappelijke effecten, haalbaarheid en uitvoerbaarheid.

Dat ziet de PvdA graag anders.

Bij de zorg (programma 7) staat als uitgangspunt dat de budgetten die de gemeente overkrijgt vanuit het Rijk zullen leidend zijn. Dit zinnetje kan grote impact hebben op mensen die zorg nodig hebben.

Voor de PvdA is de kwaliteit van de zorg leidend en niet de Rijksbudgetten. Maar wat houdt "kwaliteit van de zorg" in? Wat de PvdA betreft, wordt er (naast wettelijk verplichte verstrekkingen) niet beknibbeld op:

toegankelijkheid van zorg, preventieve maatregelen, zeggenschap over de eigen zorg en ondersteuning van mantelzorgers.

Goede zorg is veel waard voor de individuele mens, maar is uiteindelijk ook voor de samenleving als geheel kostenbesparend. Maar op korte termijn, tijdens de eerste drie jaar, achten wij de kans dat de Rijksbudgetten ontoereikend zijn, groot.

De coalitie van VVD, ONS en CDA ziet dat risico ook en sprak in het coalitieakkoord niet voor niets af eventueel de OZB te willen verhogen als dat nodig was voor de nieuwe zorgtaken. Maar als we eigenlijk problemen nu al aan zien komen, is het echt te laat om pas als de nood aan de man komt de OZB verhogen.

Regeren is vooruitzien en goed besturen is je niet laten overvallen door voorspelbare problemen. De PvdA doet zo dadelijk een eerste aanzet om goede zorg betaalbaar te houden.

De PvdA biedt mensen graag perspectief op werk, ook als ze al lang werkeloos zijn of een beperking hebben.

Met de Participatiewet wordt de noodzaak tot maatwerk groter dan hij al was. We moeten inzetten op trajecten die mensen perspectief bieden en voorkomen dat mensen in standaardtrajecten komen waar niets uitkomt. Mensen prikkelen is goed, maar alles binnen de redelijkheid. Hetzelfde geldt voor het vragen van een tegenprestatie: de PvdA steunt het, maar het moet voor zowel de samenleving als voor betrokkene iets opleveren.

Dan wil de PvdA, net als het college, nog minimaal zestig mensen uit de bijstand aan het werk krijgen. Allereerst voor de mensen zelf, maar het is ook bittere noodzaak om een jaarlijks terugkerend financieel gat te dichten. Experts noemen dit met een afkorting de "BUIG"-problematiek. Het college trekt voor de komende vier jaar extra geld uit om dit probleem op te lossen. Wij steunen dit ambitieuze voorstel, maar de aanpak ontbreekt. Bij goed bestuur horen duidelijk onderbouwde voorstellen. De PvdA dient een motie in die het college oproept binnen zes maanden een plan van aanpak aan de raad voor te leggen waarin concreet wordt aangegeven hoe de ambitie minimaal zestig mensen uit de bijstand aan het werk te krijgen, wordt ingevuld.

Sport en cultuur zijn onmisbare elementen in Voorschoten.

Bibliotheek, cultureel centrum, sportvelden, onze vele verenigingen, maar ook de peuterspeelzalen en het zwembad vervullen een onmisbare rol in de gemeenschap. Niet alleen voor lichaamsbeweging en educatie, maar ook tegen vereenzaming en voor onderlinge verbinding. Juist in de participatiesamenleving horen al die voorzieningen laagdrempelig toegankelijk te zijn en over goede accommodaties en voorzieningen te beschikken.

Er is de afgelopen jaren fors bezuinigd op deze voorzieningen. Voor de instandhouding van deze voorzieningen zal in de toekomst ruimte moeten blijven op de begroting.

Daarnaast moeten we met elkaar creatieve oplossingen bedenken om meer mensen te betrekken en onze gemeenschap verder te versterken. De PvdA denkt dat nog meer oudere Voorschotenaren dan die dat nu al doen, bereid zijn hun tijd, kennis en ervaring in te zetten voor de samenleving. In de loop van het komende jaar komt de PvdA met concrete voorstellen om oudere Voorschotenaren meer te betrekken.

Het mag duidelijk zijn dat de PvdA het fundamenteel oneens is met het uitgangspunt dat concentratie van de huisvesting van culturele accommodaties budgetneutraal moet zijn terwijl de gemeente wel miljoenen uitgeeft aan de huisvesting van nog een supermarkt.

Daarmee kom ik op de structurele gezondheid van onze begroting.

In de begroting wordt vermeld dat aan de oplossing van de problemen van de onverdeelde personeelslasten en de niet gedekte ambtelijke kosten gewerkt zal worden. Concrete plannen ontbreken, terwijl dit heel wat makkelijker gezegd dan gedaan is. Daarom moeten we als raad de vinger aan de pols houden en het college steunen in het fundamenteel oplossen van deze problemen. De PvdA dient een motie in waarin het college wordt opgeroepen om voor de aanpak van deze twee kwesties binnen zes maanden, dus voor de Perspectiefnota, met een concreet plan naar de raad te komen.

In het persbericht dat deze begroting begeleidde, sprak het college dat er: "structurele keuzes gemaakt [moeten] worden die ertoe leiden dat Voorschoten alsnog beschikt over een meerjarig sluitend financieel huishoudboekje." De rekenkamercommissie zegt dat de financiële positie van Voorschoten tot vijf jaar geleden "heel goed" was, maar de afgelopen jaren "in snel tempo verslechtert en dreigt de komende jaren verder te verslechteren."

Alle hens aan dek!

Maar in de begroting is geen woord te vinden over hoe het college de problemen denkt aan te pakken. Integendeel: Om de dekkingsproblematiek op korte termijn op te lossen, stelt het college geen structurele maatregelen voor maar doet een greep in de reserves. We weten allemaal hoe het betiteld zou worden als de PvdA een dergelijk voorstel zou doen: "Potverteren! Sinterklaas!" Wij zijn nieuwsgierig naar hoe de raadspartijen het noemen nu het college dit voorstel doet.

En er is een beter alternatief, want een jaar geleden diende de PvdA samen met VVD en ONS motie 95 in. Deze motie beoogde precies die structurele keuzes mogelijk te maken die het college nu in haar persbericht noemt. Keuzes die de raad aan de hand van rationele criteria en concrete bezuinigingsscenario’s zou moeten maken. De motie werd unaniem aanvaard, maar we hebben nog geen resultaten gezien. Wanneer legt het college de gevraagde analyse en scenario's aan de raad voor?

Het college heeft een andere motie, motie 120, wel uitgevoerd, maar op andere wijze dan wij voor ons zagen toen wij met die motie instemden. Wij meenden dat de motie bezuinigingen op kosten binnen de organisatie beoogde en niet op beleid en voorzieningen. Wij hebben grote moeite met de wijze waarop motie 120 is ingevuld: zonder heldere motivering waarom gekozen is voor juist deze bezuinigingen.

De PvdA dient een amendement in waarmee met behoud van een volledig dekkende begroting motie 120 deels wordt teruggedraaid. Aan de inkomstenkant stellen wij voor de technische correctie van de OZB niet terug te draaien en aan de uitgavenkant willen wij de voorgestelde bezuinigingen op onderwijs en op minimabeleid schrappen èn de resterende opbrengsten bestemmen voor de mogelijke tegenvallers bij de zorg waar ik het eerder over had.

Concluderend, kiest de PvdA voor zorg, werk, behoud van voorzieningen en voor goed bestuur. Daarbij zijn solide financiën noodzakelijk. Bij diverse beleids- voorstellen en bezuinigingsvoorstellen wordt de raad onvoldoende inzicht geboden in de motivering achter de keuzes, in de maatschappelijke gevolgen van die keuzes en in hoe het college de uitvoering van die keuzes voor zich ziet. Er worden ook onvoldoende oplossingen geboden om de financiële positie gezond te maken en te houden.

Het kan beter en het moet beter.

Back To Top